محمدحسین نجفی (مبارز عراقی)محمدحسین نجفی، از علما محدثان و مفسران برجسته و مبارز شیعه عراق در قرن چهاردهم هجری/ بیستم میلادی می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیوی در ۱۹ جمادی الاول ۱۳۰۳ ق/ ۲۵ مارس ۱۸۸۶ در نجف اشرف متولد و تحت سرپرستی خانواده مادریش پرورش یافت. ۲ - تحصیلات و اجتهاددر کربلای معلی به تحصیل علوم دینی پرداخت. سپس به سامرا ـ که آن روز مرکز علمی شیعه به ریاست آیت الله میرزا حسن شیرازی بود ـ رفت . پس از ادامه تحصیل در سامرا و نجف و اخذ درجه اجتهاد، به بمبئی سفر کرد. وی در عتبات عالیات از محضر استادان بزرگی چونایات عظام سیدمحمد کاظم یزدی، آخوند خراسانی، آقا ضیاء عراقی و آقا سیدابوالحسن اصفهانی بهره برد و چند بار به عراق و هند و ایران سفر کرد. ۳ - فعالیت‌های سیاسی اجتماعیدر ۱۳۲۹ ق و در پی حمله روسیه به آذربایجان و ورود قوای نظامی آن کشور به تبریز و اعدام آزادیخواهان، بسیاری از مراجع و علمای عتبات بر ضد روسیه فتوای جهاد دادند و گروه زیادی از آنان به همراه شمار بسیاری از فضلا و طلاب برای رویارویی با سپاهیان روسیه و به بیرون راندن آنان به سمت ایران حرکت کردند. محمدحسین نجفی از طلاب جوانی بود که دراین کاروان جهادی شرکت داشت. او در ۱۳۳۱ ق به بمبئی آمد و نظارت و سرپرستی مدارس، مساجد و حسینیههای شیعیان آنجا را بر عهده گرفت. در ضمن زبانهای اردو، گجراتی و انگلیسی را نیز فراگرفت و در آنها مهارت یافت. او در بمبئی مدرسهای برای دانش آموزانایرانی تأسیس کرد تا ناگزیر نباشند در مدارس مسیحی تحصیل کنند. در ۱۳۳۷ ق با شیوع بیماری و یا در بمبئی،به کمک اهالی شهر شتافت. او بهایراد سخنرانی نیز می پرداخت و برای آگاهی نسل جوان مسلمان هند نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی،«انجمن حمایت اسلام» را در ۱۳۵۳ ق و «انجمن اخوان الصفا» را در ۱۳۵۸ ق تشکیل داد و ماهنامه اثنی عشری را در ۱۳۵۴ منتشر کرد. دراین نشریه، علاوه بر درجه مسائل فرهنگی و مذهبی،خطبههای جمعه او نیز به چاپ می رسید. ۴ - مقام علمیاو فقیه، محدث و مفسر برجستهای بود و خدمات ارزنده بسیاری انجام داد. سعه صدر شایستگی اخلاقی او مورد تأیید همگان بود. در ربیع الاول ۱۳۶۰ ق/ آوریل ۱۹۴۱ اهالی بمبئی به مناسبت چهل سال خدمات دینی و اجتماعی او، مجلس بزرگداشتی برای او برپا کردند و بزرگان شهر، اعم از مسلمان و غیر مسلمان در آن حضور یافتند. مولانا نجفی آثار متعددی در فقه، کلام و اخلاق به زبانهای فارسی و گجراتی دارد که شماری از آنها به چاپ رسیده است. ۵ - وفاتوی در ۲۸ صفر ۱۳۸۷ ق/ ۷ ژوئن ۱۹۶۷، در تهران درگذشت. جنازه‌اش را به قم منتقل کردند و در مسجد طباطبایی این شهر به خاک سپردند. [۱]
حسینی طهرانی، سید محمد حسین ، مطلع انوار، ص۵۵۰-۵۵۳.
۶ - پانویس
۷ - منبعدانشنامههای انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «محمدحسین نجفی». رده‌های این صفحه : تراجم | درگذشتگان سده 14 (قمری) | علمای شیعه | علمای قرن چهاردهم | علمای قرن سیزدهم | علمای نجف
|